Η Ναταλία σου άφηνε ενέχυρο ένα μεθυστικό χαμόγελο που έπειθε ότι σε ερωτεύτηκε κάθε φορά που έκανες σκόνη στον άνεμο τον μισό σου μισθό στα ατελείωτα χυτά της πόδια. Η ομορφιά της ήταν μια υπόσχεση ευτυχίας που θα έλεγε ο Σταντάλ. Ευτυχίας για αυτήν που επιβεβαιωνόταν ως η κορυφαία του «γυμνού χορού», ευτυχία και για εσένα που ένιωθες για λίγα λεπτά ως η μετενσάρκωση του Δον Ζουάν. Το στριπτιτζάδικο στα τέλη της Συγγρού ήταν το παλάτι της ξανθιάς φαντασίωσης από το Βλαδιβοστόκ.
Βροχή από χιλιάρικα
Μέσα σε τρεις μήνες το 2005, η Ναταλία πρέπει να άρπαζε, με την ευκολία που ο γύπας κατασπαράζει τη σάρκα αποσυνθεμένου πτώματος, περίπου 5000 ευρώ τη βραδιά!!! Ήταν το «Sea Biscuit» του μαγαζιού, το απόλυτο καθαρόαιμο που άφηνε τις υπόλοιπες κοπέλες σε απόσταση να της χαρίζουν δολοφονικά χαμόγελα. Η Ναταλία ήταν θεραπαινίδα της τέχνης του στριπτίζ. Βαριόταν να χορεύει κάθε ημέρα και να την χαϊδεύουν βρώμικα χέρια ανθρώπων που λίγο πριν είχαν ξεφορτώσει στη χωματερή των Λιοσίων αλλά μεθούσε τους πάντες με τα μάτια της.
Όπως έχει πει ο Τσαρλς Μπουκόβσκι, το να κάνεις ένα ανιαρό πράγμα με στυλ είναι τέχνη και η Ναταλία ήταν πάντοτε έτοιμη να θρέψει με εικόνες τα μάτια των λαίμαργων ανδρών! Ήθελε να πάει στην Κρήτη, να συναντήσει έναν άνδρα που τον σκεφτόταν στα μεσοδιαστήματα των χορών της. Κάθισε τρεις μήνες στην Αθήνα! Χαράχτηκε ανεξίτηλα στο μυαλό όσων την είδαν! Ελάχιστοι ήταν οι τυχεροί που την απόλαυσαν σαν την Μέριλιν να φορά μόνο το άρωμα της σε ιδιωτικό χώρο και ακόμη λιγότεροι αυτοί που έλαβαν ως ενθύμημα της βραδιάς το στρινγκ με το ωραιότερο άρωμα του κόσμου! Αυτό του δέρματος της! Η Ναταλία είναι μία από τις κοπέλες που συμπληρώνουν το ψηφιδωτό του σαγηνευτικού κόσμου του στριπτίζ. Εκεί όπου κάθε βράδυ μοιράζονται χαμόγελα έμπλεα υποσχέσεων την ώρα που αδειάζουν τσέπες.
Τα κορίτσια
Δεν υπάρχει καλύτερος τρόπος για να δηλώσει κανείς πτώχευση από το να ερωτευθεί χορεύτρια. Και είναι εύκολο να συμβεί αυτό, όσο κατασταλαγμένος και αν είσαι. Ο φίλος μου ο Λευτεράκης είναι ένας από τους αρχισερβιτόρους σε πασίγνωστο στριπτιτζάδικο της Συγγρού. Είναι αυτός που λέει κανείς ότι «μάτια έχει και μιλιά δεν έχει». Θα πρέπει να περάσεις πολλά βράδια μαζί του για να τον ξεκλειδώσεις και να σου ανοιχτεί. Να σε εμπιστευθεί όπως οι παλαιάς κοπής μάγκες που σε αισθάνονται ντόμπρο. Στο μυαλό του περνά σαν φιλμ η εικόνα άτεγκτου εισαγγελέα που έμοιαζε με νήπιο σε παιδότοπο όταν αντίκριζε την Λαρίσα ή ο επιχειρηματίας που απαιτούσε κάθε βράδυ για μια εβδομάδα όλο το μαγαζί για τους τρεις φίλους του.
Τα κορίτσια στα στριπτιτζάδικα έχουν την ίδια ιστορία. Μετανάστριες που είχαν ως σκοπό το καλύτερο μέλλον και επειδή βγάζουν περισσότερα χρήματα εκεί συνεχίζουν. Ρωσίδες, Ουκρανίδες, Ρουμάνες, Βουλγάρες, μία Κολομβιανή 40αρα και ελάχιστες Ελληνίδες κυριαρχούν. Τα κορίτσια ανακυκλώνονται από μαγαζί σε μαγαζί και μόνο οι top of the top παραμένουν, ως θυρεός. Πολλές πάνε στην επαρχία εκεί όπου τα χρήματα μετά την καρποφορία των χωραφιών είναι σαν βούτυρο σε ζεστό ψωμί. Ερωτεύονται πελάτες με χρήματα και το κάνουν πειστικά.
Επιρρεπής στο παραμύθι όμως , καθώς περισσότερες προσομοιάζουν στη Νικόλ Κίντμαν στο “To die for”. Την εποχή που η Ρουμάνα Πάολα ανέτειλε στο Survivor, μια συμπατριώτισσα της πειθόταν από δημοσιογράφο πως στην επόμενη εκδοχή θα ήταν και αυτή μέσα. Ο … «αλήτης, ρουφιάνος, δημοσιογράφος» απέσταξε όλους τους χυμούς της και η Αντριάνα τσεκάρει καθημερινά το γραμματοκιβώτιο της για να παραλάβει την φόρμα συμμετοχής στο παιχνίδι!
Η ανθρωπογεωγραφία
Συνήθως στα στριπτιτζάδικα πάνε χάρτινοι ήρωες βγαλμένοι από τις σελίδες του Μπαλζάκ. Ο μπαλζακικός ιδεότυπος είναι ο άνθρωπος που όταν βγάζει το πρώτο του εκατομμύριο, σκέφτεται αμέσως πως θα κερδίσει το δεύτερο. Έτσι και οι τύποι που κατηφορίζουν στους ναούς της αγχωμένης ηδονής όταν τελειώσουν τον πρώτο χορό , σκέφτονται τον επόμενο. Πινακίδα STOP μπορεί να εμφανιστεί μόνο αν η τσέπη είναι άδεια.
Στα στριπτιτζάδικα της Αθήνας θα δεις διαφορετικές παρέες, διαφορετικές ηλικίες. Οι πιο πιτσιρικάδες πάνε στη Συγγρού έπειτα από μια αποτυχημένη προσπάθεια να σαγηνεύσουν το κοριτσάκι στα μπουζούκια, θα στραφούν στη σίγουρη λύση. Περισσότερο συνειδητοποιημένοι στα βόρεια, μεγαλύτεροι σε ηλικία αποζητούν την συνηθισμένη χορεύτρια που τους έχει αναγκάσει να χαλάσουν τρεις μισθούς σε δύο εβδομάδες. Το στριπτίζ είναι κουλτούρα για αυτούς. Ταξιδεύεις σε ένα κόσμο χωρίς σύνορα στις φαντασιώσεις, προσδοκώντας στην εκπλήρωση τους. Οι πιο μικροί χαίρονται για καμιά εβδομάδα, οι πιο μεγάλοι βγαίνουν από το τούνελ της σκυφτής ζωής, των γεμάτων υποχρεώσεων. Είναι μια ανακούφιση...
Οδηγός επιβίωσης
Επιβίωση δεν μπορεί να υπάρξει εφόσον εισέρχεσαι στο άβατο. Δεν μπορείς να πας σε ένα τέτοιο χώρο και να μην πάρεις έναν χορό. Εκτός και αν είσαι τακτικός πελάτης και πας εκεί απλά για ποτό ή με καμιά περίεργη φίλη σου. Τελευταία ενδημούν αρκετές γυναίκες στα στριπτιτζάδικα. Οι πιο τολμηρές χορεύουν με μια επαγγελματία του είδους, οι περισσότερες απλώς χαζογελούν. Ένα κλαμπ πρόσφατα άρχισε τα ladies night και αφιονισμένες νοικοκυρές σε απόγνωση ή μέλλουσες νύφες αποτίουν φόρο τιμής στα τορνευτά οπίσθια του Χρήστου του υδραυλικού. Οι άντρες -πελάτες απαγορεύονται εκείνες τις βραδιές εκτός και αν έχεις μέσο τον μετρ.
Το σημαντικότερο είναι να κατανοήσεις ότι τα ηδονικά ευτράπελα με τις χορεύτριες συμβαίνουν αν είσαι τυχερός μία στις 15 φορές. Πως καλύτερο τάιμινγκ για να το πετύχεις είναι οι μικρές ώρες της νύχτας όταν τα κορίτσια ετοιμάζονται για να φύγουν από το στριπτιτζάδικο και αποζητούν λίγη στοργή, λίγη αγάπη και πολλά χρήματα που δεν έχουν βγάλει εκείνο το βράδυ. Εκτός και αν πέσεις στην περίπτωση της Ντανιέλας, η οποία αφού συναίνεσε να πάει με τους δύο φίλους στο απέναντι ξενοδοχείο της Συγγρού για να κάνουν υδρομασάζ, όταν αυτοί θέλησαν να… προχωρήσουν, η Μαροκινή τους άφησε κυριολεκτικά στα…κρύα του τζακούζι λέγοντας ότι απλά ήθελε υδρομασάζ και τίποτα παραπάνω!!!
Ο αστικός μύθος που τροφοδοτεί όλες τις συζητήσεις για τα κορίτσια είναι αν έρχονται επί πληρωμή μαζί σου έπειτα το πέρας της εργασίας του. Η απάντηση είναι μία και αφορά την πλειοψηφία. Τα πάντα σε αυτή τη ζωή έχουν την τιμή τους!
Πηγη www.men24.gr
29 Μαρτίου 2008
Στριπτιτζάδικα
Η τέχνη του στριπτίζ
Το ανώτατο δικαστήριο της Νορβηγίας δικαίωσε το στριπτιζάδικο "Den Blue Εngel" και αποφάνθηκε ότι το στριπτίζ είναι τέχνη. Με αυτην την απόφαση το εν λόγω μαγαζί δεν υποχρεούται να πληρώνει ΦΠΑ 25% που απαιτούσε η εφορία για τα εισιτήρια εισόδου. Οι χορευτικές παραστάσεις σύμφωνα με την απόφαση, αφού εκτελούνται από επαγγελματίες χορεύτριες δεν μπορούν να θεωρηθούν χυδαίο θέαμα.
Το δικαστήριο μάλιστα υποχρέωσε το νορβηγικό κράτος να πληρώσει και τα δικαστικά έξοδα του στριπτιζάδικου.
26 Μαρτίου 2008
23 Μαρτίου 2008
Στριπτιζέζ σε κηδείες στην Κίνα
Οι αγρότες στην ανατολική Κίνα χρησιμοποιούν στριπτιζέζ για να προσελκύουν όλο και περισσότερο κόσμο στις κηδείες μελών της οικογένειάς τους, καθώς πιστεύουν ότι η μεγάλη προσέλευση κόσμου στις νεκρώσιμες ακολουθίες φέρνει τιμή και τύχη στους συγγενείς του εκλιπόντα, μετέδωσαν σήμερα τα τοπικά μέσα ενημέρωσης. Μπουλούκια από στριπτιζέζ που προσλαμβάνονται από τις οικογένειες, είναι γνωστό ότι κάνουν το λουτρό τους δημόσια. Οι γυναίκες, γυμνές, δίνουν παραστάσεις με φίδια και αφαιρούν το παντελόνι από τους άρρενες θεατές, προτρέποντάς τους να τις συνοδεύσουν στο χορό, μετέδωσε η Κεντρική Τηλεόραση της Κίνας (CCTV). Οι παραστάσεις αυτού του είδους στις κομητείες Ντονγκάι και Λιανγιουνγκάνγκ της επαρχίας Τζιανγκσού στην ανατολική Κίνα έχουν μετατραπεί σε δημοφιλή νυχτερικά θεάματα κυρίως για τους μετανάστες εργάτες. Ύστερα από τη μετάδοση από τη CCTV της είδησης αυτής, η αστυνομία προφυλάκισε πέντε άτομα που διοργάνωναν θεάματα στριπτίζ σε κηδείες, σύμφωνα με το πρακτορείο Νέα Κίνα. Οι τοπικές αρχές εξέδωσαν ανακοίνωση με την οποία απαγορεύονται τα άσεμνα θεάματα στις κηδείες και ότι λεπτομέρειες για την κάθε κηδεία πρέπει να καταγράφονται και να υποβάλλονται στην αρμόδια υπηρεσία τους εντός 12ώρου από την ώρα του θανάτου. Τα θεάματα είχαν γίνει τόσο ανταγωνιστικά που ορισμένοι κάτοικοι φιλοξενούσαν ένα αντίστοιχο θέαμα απέναντι από το σπίτι όπου υπήρχε το πένθος για να προσελκύουν θεατές, ενώ οι εύπορες οικογένειες προσελάμβαναν δυο ομάδες με στριπτιζέζ για να κάνουν την κηδεία πιο ελκυστική. Το στριπτίζ στις κηδείες συνιστά προσοδοφόρα επιχείρηση, με έναν διοργανωτή να δηλώνει στην τηλεόραση ότι κέρδισε 200.000 γιουάν (25.000 δολάρια ΗΠΑ) πέρυσι, ενώ οι χορεύτριες, κυρίως γυναίκες της περιοχής, κέρδιζαν 200 γιουάν σε κάθε θέαμα που προσέφεραν. Τώρα ωστόσο, η κομητεία προσφέρει αμοιβή 300 γιουάν σε όσους καλούν σε ειδική τηλεφωνική γραμμή και αναφέρουν άσεμνα θεάματα σε κηδείες.
Πηγή typos.com.cy
Strip Club Ηιτ Music
Δυο τραγούδια των Rammstein που σίγουρα όλοι τα έχουμε ακούσει σε κάποια εξοδό μας σε ένα απο τα strip club κατα καιρούς.
Rammstein - engel
Rammstein - Du Hast
22 Μαρτίου 2008
19 Μαρτίου 2008
Miss Pole Dance
Στον Καναδά και ατην Αυστραλία γίνετε κάθε χρόνο διαγωνισμός για την καλήτερη στο pole dance ανάμεσα στα stripclubs, στην Ελλάδα πότε θα το δούμε να γίνετε?
Miss Pole Dance Canada 2007
Winner of Miss Poledance Australia 2006
World Poledance Championship 2k5 - Tammy
Νεουορκέζος έκανε μήνυση σε striper γιατί τον τραυμάτισε την ώρα του prive...
Ένας έμπορος στην Νέα Υόρκη έχει κάνει μια μήνυση που λέει ότι τραυματίστηκε όταν μία stripper που του έκανε έναν χορό τον χτύπησε στο πρόσωπο με το τακούνι του παπουτσιού της.
Ο Stephen Chang λέει στο δικαστήριο ότι ήταν στο Hot Lap Dance Club κοντά στον Madison Square Garden στο Μανχάτταν και έκανε έναν prive χορό όταν έγινε το ατύχημα. Σύμφωνα με τα πρακτικά, η χορέυτρια την στιγμή που έκανε μια στροφή, το τακούνι του παπουτσιού της τον χτύπησε στο μάτι, αναγκάζοντας τον να τραυματιστεί σοβαρά.
Ο Chang ήταν στο club περίπου στης 1 π.μ. στις 2/10 του 2007 όταν έγινε το περιστατικό, σύμφωνα με την μύνηση που κατατέθηκε στο κρατικό ανώτατο δικαστήριο του Μανχάτταν. Ο δικηγόρος του, Stephan Persoff, είπε οτι ο Chang είναι παντρεμένος και είναι μόλις 30 ετών. Ενώ αρνήθηκε να δώσει το όνομα της εταιρίας μεσιτειών όπου ο Chang εργάζετε.
Ένα άτομο που προσδιορίστηκε ως διευθυντής του Hot Lap Dance Club είπε ότι ήταν απληροφόρητος του ατυχήματος ή της δίκης. Ο δικηγόρος της λέσχης, stephen Ateshoglou, δεν απάντησε σε καμία κλήση για ένα σχόλιο.
Στον ιστοχώρο του, το club περιγράφει τον χώρο του στην 38th Street and Ninth Avenue ως "μέγαρο Playboy του Μανχάτταν." Το site λέει ότι η αποδοχή είναι $50 συν μια one-time αμοιβή ιδιότητας μέλους του club $10 για τους νέους πελάτες. Ο χορός έχει κόστος περίπου $40, σύμφωνα με τον ιστοχώρο, αλλά δεν ήταν σαφής ποιο τύπο χορού Chang είχε πληρώσει για. Το site αναφέρη ότι οι "hand picked" χορέυτριες τους έχουν "θανατιφόρα κορμία" και είναι ηλικίας 18 έως 29 ετών.
15 Μαρτίου 2008
Αφιέρωμα: Terry Koumoudouros ιδιοκτήτης των House of Lancaster στο Τορόντο του Καναδά
Το δικαστήριο έλεγε στον Τέρι Κουμουνδούρο οτι οι strippers του δεν θα μπορούσαν να χορέψουν γυμνές. Χορός μόνο ημίγυμνος. "Δεν είπε τίποτα για τον χορό που είναι μόνο απο την μέση και κάτο γυμνός - ακριβώς ο γυμνός χορός," ο μακροπρόθεσμος συν-ιδιοκτήτης των House of Lancaster στο Τορόντο είπε αργότερα στην Globe and Mail για την δικαστική υπόθεση. "Έτσι η σύζυγός μου πήρε 50 μικρές μπλε μπλούζες Jays. Τα κορίτσια θα χόρευαν τόπλες, κατόπιν βάζουν τα πουκάμισα επάνω και βγάζουν τα πάντα απο την μέση και κάτω." Ο Κουμουνδουρος, που πέθανε το 2006 απο καρκίνο στα 67 του, το κατέστησε τελικά πιθανό για της strippers του Τορόντου να τα βγάζουν όλα. Ένα φτωχό αγόρι από την Ελλάδα που έμαθε φιλοσοφία με βιβλία που δανείζονταν απο την βιβλιοθήκη, διάβασε διαρκώς τα νομικά κείμενα μετά που πήγε στον Καναδά το 1964, πεπεισμένος ότι strippers έχουν το δικαίωμα να φοράνε g-string με βάση τον χάρτη των δικαιωμάτων, προκάλεσε την απαγόρευση γυμνότητας της πόλης στο δικαστήριο.
Όταν κέρδισε την περίπτωση το 1986, ο Κουμουνδούρος - για καλύτερα ή χειρότερα - είχε κάνει το αγαθό Τορόντο λίγο πιό άτακτο. "έχασα τον καλύτερο φίλο μου," λέει ο αδελφός του Σπύρος, ο άλλος ιδιοκτήτης των House of Lancaster, "Έχασα το συνεργάτη μου. Ο Terry ήταν ο ήρωάς μου." Οι αδελφοί άνοιξαν το πρώτο club το 1970 και διάρκεσαν μια δεκαετία προτού να πάνε εν συντομία πίσω στην Ελλάδα. Επέστρεψαν για να ανοίξουν ενα club στο west-end Queensway το 1982 και στο κέντρο της πόλης στην Bloor St. W. το 1983. Ήταν αρκετά επιτυχείς και ο Terry αγόρασε ένα μέγαρο αλλά ήταν πραγματικά στη λανθασμένη επιχείρηση, λέει ο αδελφός του. "Εάν ήταν 10 χρόνια νεώτερος... ξέρετε το όνειρό του; Να πάει στη νομική σχολή." Θα είχε αντιπροσωπεύσει τους αντάξιους πελάτες δωρεάν "επειδή ήταν ισχυρός οπαδός της δικαιοσύνης,". Ήταν παντρεμένος πατέρας τριών παιδίων με δύο παιδία απο άλλο γάμο της συζύγου του Cathy που εργάζεται για να αντιμετωπίσει το στερεότυπο του ιδιοκτήτη strip clubs. Αυτός και ο αδελφός του υποστήριξαν τις αθλητικές ομάδες και διένειμαν τις γαλοπούλες της ημέρας των ευχαριστιών σε φτωχούς. "Παρουσιάστηκε επάνω με τίποτα, έτσι κέρδισε τη φήμη του," είπε το γιο του jim, 24. "Και το υπεράσπισε με τη ζωή του, στο πικρό τέλος. Βρισκόταν σε έναν θάνατο κρεβατιών νοσοκομείων, μιλώντας με το δικηγόρο του." Τρεις φορές, σύμφωνα με τον αδελφό του, οι αδελφοί πήγαν στο δικαστήριο να παλεψουν παρά το ότι αυτό θα μπορούσε να τους στοιχίσει της άδειες των strip clubs. Το 1983, πλήρωσαν $10.000 στο νοσοκομείο για τα άρρωστα παιδιά ως ποινική ρήτρα επειδή είχαν full strip στα μαγαζία τους. Και ο Terry, ήταν ένας κανονικός χορηγός στους υποψηφίους, έγινε το κεντρικό πρόσωπο στο σκάνδαλο "Strippergate" του 2004 αφότου συνάντησε τον προηγούμενο Υπουργό μετανάστευσης προϊστάμενος του προσωπικού Judy Sgro για να προτείνει την εισαγωγή strippers.
Ένας συνταξιούχος ιδιωτικός αστυνομικός ξέσπασε σε γέλια όταν μίλησε για τη δυνατότητα του Κουμουνδούρου "να καμφθεί" - αλλά πάντα-στα όρια δεν παραβίαζε τον νόμο. "Εάν κάποιος δεν μπορούσε να κάνει κάτι," είπε την κόρη του Ellie, 19, "τους αποδεικνύουν ακριβώς λανθασμένους."
11 Μαρτίου 2008
Αφιέρωμα Jenna Jameson
Η Τζέννα Τζέημσον ( γεννήθηκε Τζέννιφερ Μαρί Μασσόλι, Jennifer Marie Massoli, στις 9 Απριλίου 1974 ) είναι μια Αμερικανίδα πορνοστάρ και επιχειρηματίας, η οποία έχει κληθεί «η διασημότερη πορνοστάρ του κόσμου», και «η Βασίλισσα του Πορνό». Η εταιρεία της που δραστηριοποιείται στη διαχείριση πορνογραφικού υλικού, η Club Jenna, είχε το 2005 έσοδα 30 εκατομμυρίων δολλαρίων, με τα κέρδη της να εκτιμώνται στο ήμισυ αυτού του ποσού. Η αυτοβιογραφία της που εκδόθηκε το 2004 παρέμεινε επί έξι μήνες στη Λίστα Μπεστ Σέλλερ των Τάιμς της Νέας Υόρκης. Έχει κερδίσει πάνω από 20 βραβεία πορνογραφικού κινηματογράφου και έχει ενταχθεί στα Hall of Fame της XRCO και του AVN.
Γεννήθηκε στο Λας Βέγκας της Νεβάδα. Πατέρας της ήταν ο Λώρενς Μασσόλι, διευθυντής προγράμματος για έναν θυγατρικό τηλεοπτικό σταθμό του NBC και αστυνομικός, ιταλικής καταγωγής. Μητέρα της ήταν η Τζούντηθ Μπρουκ Χαντ Μασσόλι, χορεύτρια (showgirl) στο Λας Βέγκας, η οποία χόρευε στο Tropicana και το Folies-Bergère. Μετά τον θάνατο της μητέρας της από καρκίνο του δέρματος στις 20 Φεβρουαρίου 1976 όταν η Τζέννα ήταν δύο ετών, η Τζέννα ήρθε πολύ κοντά στον αδερφό της, τον Τόνυ Μασσόλι. Στην παιδική της ηλικία παρακολούθησε μαθήματα μπαλέτου, τα οποία τη βοήθησαν στη μελλοντική της καριέρα ως στριπτιζέζ, ενώ συμμετείχε συχνά σε διαγωνισμούς ομορφιάς.
Το 1990, σε ηλικία 16 ετών, η Τζέννα εκδιώχθηκε από το σπίτι της και συγκατοίκησε με το αγόρι της, έναν καλλιτέχνη του τατουάζ και πρώτο σοβαρό δεσμό της. Το αγόρι της ζωγράφισε αυτό που θα γινόταν το χαρακτηριστικό της τατουάζ, τις διπλές καρδιές, στον δεξιό γλουτό της, στο οποίο ο αδερφός της, που έγινε ο ίδιος καλλιτέχνης του τατουάζ, αργότερα προσέθεσε την επιγραφή "HEART BREAKER". Αναζήτησε εργασία ως χορεύτρια στο Λας Βέγκας και το 1991 ξεκίνησε να χορεύει σε στριπ κλαμπ, έχοντας παραποιήσει τα στοιχεία ταυτότητάς της. Ενώ αρχικά απερρίφθη ως χορεύτρια στο στριπ κλαμπ Crazy Horse Too επειδή φορούσε σιδεράκια στα δόντια της, πέτυχε να προσληφθεί αφού τα είχε αφαιρέσει με τη βοήθεια του αδερφού της και μίας λαβίδας. Σύντομα κέρδιζε $2.000 τη βραδιά, προτού τελειώσει το λύκειο.
Αργότερα το 1991, επέλεξε το όνομα «Τζέννα Τζέημσον» ("Jenna Jameson") ψάχνοντας στον τηλεφωνικό κατάλογο για ένα επώνυμο που θα ταίριαζε με το όνομά της και τελικά επέλεξε το Τζέημσον από το Ουίσκυ Jameson, το οποίο πίνει.
Στις αρχές της δεκαετίας του 1990, ξεκίνησε τη χρήση ναρκωτικών ουσιών, συγκεκριμένα κοκαΐνης, LSD και μεθαμφεταμίνης και πάλι συνοδευόμενη από τον αδερφό της, ο οποίος ήταν εθισμένος στην ηρωίνη. Ο πατέρας της τη βοήθησε ν' αποτοξινωθεί σε ένα ταξίδι της στην Καλιφόρνια. Μετά την αποτοξίνωσή της ήταν υπερβολικά λεπτή για να ποζάρει ως μοντέλο.
Σε ηλικία 20 ετών, με τη στήριξη του πατέρα της, πόζαρε γυμνή σε περιοδικά όπως τα Hustler, Penthouse και Chéri και το 1993 ξεκίνησε την καριέρα της στις πορνογραφικές ταινίες. Το 1994 και μετά από πόλεμο πλειοδοσίας, η εταιρεία παραγωγής πορνογραφικών ταινιών Wicked Pictures απέσπασε την υπογραφή της Τζέημσον για συμβόλαιο αποκλειστικής συνεργασίας. Μετά από λίγες μόνο ταινίες έφτασε ταχέως τη γενική αναγνώριση στον χώρο και επιτυχημένες κριτικές και το 1996 κέρδισε τα κορυφαία βραβεία τριών σημαντικών οργανισμών του χώρου, της Καλύτερης Νέας Στάρλετ του XRCO, επίσης το Βραβείο Καλύτερης Νέας Στάρλετ της AVN και το βραβείο Video Vixen της F.O.X.E. Ήταν η πρώτη ηθοποιός που κέρδισε και τα τρία αυτά βραβεία.
Οι πρώτες εμφανίσεις της Τζέημσον σε ταινίες ήταν λεσβιακές σκηνές χωρίς άνδρες, μαζί με την τότε κοπέλα της, Νίκκι Τάιλερ. Η πρώτη της ετεροφυλοφυλική σκηνή ήταν με τον Ράντυ Ουέστ, στο Up and Cummers 10 (1994).
Στο ξεκίνημα της καριέρας της, η Τζέημσον υποσχέθηκε στον εαυτό της ότι δεν θα γυρίσει ποτέ σκηνές πρωκτικού σεξ ή διπλής διείσδυσης. Έχει επίσης αποφύγει επαφή με μη λευκούς πρωταγωνιστές (διαφυλετική επαφή). Αντ' αυτών, η «χαρακτηριστική της κίνηση» ήταν το στοματικό σεξ, με χρήση άφθονου σάλιου ως λιπαντικό.
Ήδη το 2001, κέρδιζε $60.000 σε μιάμιση μέρα γυρισμάτων για ένα και μόνο DVD και προσπάθησε να περιοριστεί στο γύρισμα πέντε ταινιών τον χρόνο και στον χορό σε στριπ κλαμπ για δύο εβδομάδες τον μήνα, κερδίζοντας $8.000 τη βραδιά.
Τον Οκτώβριο του 2005 ξεκίνησε την παραγωγή της ταινίας The Provocateur, στην οποία η Τζέημσον έκανε το σκηνοθετικό της ντεμπούτο. Από τον Νοέμβριο του 2005, είναι παρουσιάστρια της εκπομπής Jenna's American Sex Star στο Playboy TV, όπου επίδοξες πορνοστάρ συναγωνίζονται σε σεξουαλικές πράξεις με έπαθλο ένα συμβόλαιο με την εταιρεία της.
Η Τζέημσον έχει επίσης εμφανιστεί σε μικρούς ρόλους σε κάποιες μη πορνογραφικές ταινίες, όπως το Private Parts του Χάουαρντ Στερν το 1997.
Στις 3 Φεβρουαρίου 2006, η Τζέημσον, η Σαβάννα Σάμσον και αρκετές άλλες Vivid Girls φιλοξένησαν το πρώτο Πάρτυ Σούπερ Μπόουλ των Vivid και Club Jenna στο Zoo Club του Ντητρόιτ του Μίσιγκαν με τιμή εισιτηρίου $1.000, στα πλαίσια του οποίου έλαβε χώρα επίδειξη εσωρούχων. Όταν πρωτοανακοινώθηκε η διεξαγωγή του πάρτυ, προκλήθηκε αντίδραση από το NFL, το οποίο δεν το αναγνώρισε ως επίσημο γεγονός του Super Bowl. Στο φύλλο της 19ης Ιανουαρίου 2006 της εφημερίδας The Detroit Free Press, η Τζέημσον αποπειράθηκε να δώσει κάποιο τέλος στην αντιπαράθεση διαβεβαιώνοντας ότι δεν θα υπάρξει επίδειξη γυμνού ή διεξαγωγή ερωτικών πράξεων σ' αυτό, αν και το φύλλο της 6ης Φεβρουαρίου 2006 της εφημερίδας The Detroit News ανέφερε ότι η Τζέημσον είχε μία προσχεδιασμένη «δυσλειτουργία γκαρνταρόμπας» ("wardrobe malfunction") κατά τη διάρκεια του πάρτυ.
Φιλμογραφία
Up And Cummers 11 (1994, 4-Play Video)
Blue Movie (1995, Wicked Pictures)
Wicked One (1995, Wicked Pictures)
Jenna Loves Rocco (1996, Vivid)
Conquest (1996, Wicked Pictures)
Wicked Weapon (1997, Wicked Pictures / Vidéo Marc Dorcel)
Satyr (1997, Wicked Pictures)
Dangerous Tides (1998, Wicked Pictures)
Flashpoint (1998, Wicked Pictures)
Hell On Heels (1999, Wicked Pictures)
Virtual Sex with Jenna Jameson (1999, Digital Playground FX)
Dream Quest (2000, Wicked Pictures)
Briana Loves Jenna (2001, Vivid / Club Jenna)
I Dream of Jenna (2002, Vivid / Club Jenna)
Bella Loves Jenna (2004, Vivid / Club Jenna)
The Masseuse (2004, Vivid / Club Jenna)
Krystal Method (2004, Vivid / Club Jenna)
The New Devil in Miss Jones (2005, Vivid)
Janine Loves Jenna (2006, Vivid / Club Jenna)
Jenna Depraved (2006, Vivid / Club Jenna)
Πηγή Βικιπαίδεια
09 Μαρτίου 2008
Η Πάμελα Άντερσον στη Φινλανδία
Penthouse History
Το Πέντχαουζ είναι ένα ανδρικό περιοδικό που ίδρυσε ο Μπομπ Γκουτσίονε το 1965. Συνδύαζε άρθρα επικαιρότητας και lifestyle με ερωτικές φωτογραφίσεις μοντέλων, οι όποιες στη διάρκεια της δεκαετίας του '90 εξελίχθηκαν σε πορνογραφικές. Αν και ο Γκουτσιόνε είναι Αμερικανός η ίδρυση και πρώτη έκδοση του περιοδικού έγινε στην Αγγλία, σύντομα όμως άρχισε να πωλείται και στις ΗΠΑ. Στο απόγειο της επιτυχίας του ο Γκουτσιόνε εθεωρείτο ένας από τους πλουσιότερους ανθρώπους στις Η.Π.Α.
Για πολλά χρόνια το Πέντχαουζ βρισκόταν κάπου ανάμεσα στο Playboy και το Hustler όσον αφορά την απεικόνιση του γυμνού και τις γενικότερες απόψεις περί σεξ, με το Πλέιμποϊ να είναι πιο μαλακό και να επικεντρώνεται πολύ λιγότερο στα γυναικεία γεννητικά όργανα, και το Χάστλερ να έχει σαφώς πιο προκλητική εικόνα και χυδαίο χιούμορ. Οι φωτογραφίσεις του Πέντχαουζ σχεδόν από τις πρώτες μέρες απεικόνιζαν τα γυναικεία γεννητικά όργανα και τις τρίχες του εφηβαίου σε μια εποχή που κάτι τέτοιο θεωρούνταν από πολλούς χυδαίο. Αργότερα ακολούθησαν (εικονικές) απεικονίσεις της σεξουαλικής πράξης χωρίς όμως να παρουσιάζεται η διείσδυση ή τα ανδρικά γεννητικά όργανα. Πολλά χρόνια μετά (τέλη δεκαετίας '90) παρουσιάστηκαν οι πρώτες φωτογραφίες όπου απεικονιζόταν και το ανδρικό μόριο ακόμα και σε στύση. Εντούτοις το περιοδικό προσπάθησε να προσφέρει και κάποιο περιεχόμενο προς ανάγνωση, επικεντρωμένο ωστόσο κυρίως σε ερωτικά ζητήματα
Το κεντρικό μοντέλο κάθε τεύχους (το κορίτσι του μήνα) αποκαλείτε "Πέντχαουζ Πετ" κατά τον ίδιο τρόπο που το κεντρικό μοντέλο κάθε τεύχους του Πλέιμποϊ ονομάζεται Πλέιμεϊτ (Playmate). Από το σύνολο των 12 κοριτσιών του κάθε χρόνου επιλέγεται η "Πετ της Χρονιάς" (Pet Of The Year) του επόμενου έτους.
Για το έτος 2006 τα κορίτσια που επιλέχθηκαν είναι:
Ιανουάριος - Heather Vandeven
Φεβρουάριος - Charlie Laine
Μάρτιος - Jennifer Emerson
Απρίλιος - Krista Ayne
Μάιος - Nevaeh
Ιούνιος - Shay Laren
Ιούλιος - Alexandria Karlsen
Αύγουστος - Olivia Kent
Σεπτέμβριος - Michelle Ramos
Οκτώβριος - Kimberley Rogers
Νοέμβριος -
Δεκέμβριος -
Πετ της Χρονιάς 2006 - Τζειμι Λιν
Βανέσα Γουίλιαμς
Το τεύχος Σεπτεμβρίου 1984 υπήρξε το δεύτερο μεγαλύτερο σε κυκλοφορία τεύχος (οποιουδήποτε) περιοδικού στις Η.Π.Α με πάνω από 5,3 εκατομμύρια αντίτυπα σε πωλήσεις.
Τρέισι Λορντς
Αν και οι φωτογραφίες της Γουίλιαμς απασχόλησαν τότε περισσότερο την κοινή γνώμη, το τεύχος εκείνο έμελλε να προκαλέσει ακόμα μεγαλύτερες αντιδράσεις λόγω ενός από τα άλλα μοντέλα που είχαν φωτογραφηθεί. Η Τρεισι Λορντς είχε ποζάρει γυμνή στο συγκεκριμένο τεύχος όντας στο ξεκίνημα της καριέρας της σαν πορνοστάρ. Αργότερα αποκαλύφθηκε ότι η Τρέισι ήταν ανήλικη κατά τη διάρκεια της συμμετοχής της σε πορνογραφικές ταινίες, και μόλις 15 ετών όταν είχε ποζάρει για τις συγκεκριμένες φωτό που δημοσίευσε το περιοδικό. Σαν αποτέλεσμα το τεύχος αυτό θεωρείται παράνομο και η κατοχή του με τις φωτό της Τρέισι μέσα διώκεται ποινικά, λόγω του νόμου περί παιδικής πορνογραφίας.
Το 1998, το περιοδικό παγιδευμένο ανάμεσα στην εξάπλωση της πορνογραφίας μέσω του διαδικτύου και την εμφάνιση με ολοένα αυξανόμενη δημοτικότητα πιο "αθώων" ανδρικών περιοδικών (όπως το Maxim), αναγκάζεται να αλλάξει κατεύθυνση. Εμφανίζονται φωτογραφίες καθαρά πορνογραφικού περιεχομένου (διείσδυση, στοματικό και πρωκτικό σεξ) αλλά οι πωλήσεις πέφτουν και οι συνδρομητές μειώνονται δραματικά.
Η Βρετανική έκδοση ακολούθησε μια διαφορετική προσέγγιση. Το περιοδικό μετονομάστηκε σε PH.UK και διαφημίστηκε σαν ένα "μέσο περιοδικό για ενήλικες". Γνωστοί φωτογράφοι μόδας προσελήφθησαν σε μια προσπάθεια να αναμιχθεί το ερωτικό/σεξουαλικό στοιχείο με τη φωτογραφία μόδας. Η ύλη περιλάμβανε ακόμα συνεντεύξεις διασημοτήτων και άρθρα γνώμης. Αν και υπήρξε ένας σχετικός θόρυβος και δημοσιότητα το εγχείρημα απέτυχε στις πωλήσεις και το περιοδικό έκλεισε στα τέλη του 1998.
Στις 12 Αυγούστου του 2003 η ιδιοκτήτρια εταιρεία του περιοδικού, General Media, κήρυξε πτώχευση. Μέχρι και τον Οκτώβριο του ίδιου έτους το περιοδικό βρισκόταν στα ράφια χάρη σε συμφωνία που είχε επιτευχθεί με τους πιστωτές. Στις 4 Οκτωβρίου του 2004 η General Media επανήλθε από την χρεωκοπία και μετονομάστηκε σε Penthouse Media Group. Αυτή τη στιγμή ανήκει σε επενδυτές από τη Φλόριντα που δραστηριοποιούνται στα ακίνητα και στην ψυχαγωγία.
Οι νέοι ιδιοκτήτες "μαλάκωσαν" το περιεχόμενο του περιοδικού, αρχής γενομένης από το τεύχος Ιανουαρίου 2005, σε μια προσπάθεια να κερδίσουν και πάλι μέρος της διαφημιστικής πίτας και να αυξήσουν τις πωλήσεις. Παρόλα αυτά οι πωλήσεις είναι ακόμα σε πολύ χαμηλό επίπεδο, σχεδόν κάτω από 350.000 τεύχη μηνιαίως, ενώ πολλοί αναλυτές πιστεύουν ότι το περιοδικό έχει πλέον χάσει τον ξεχωριστό και μοναδικό χαρακτήρα του. Η πρόσληψη πρώην στελεχών του Πλέιμποϊ οδήγησε κάποιους στην άποψη ότι το περιοδικό θυμίζει πια πολύ το ίδιο το Πλέιμποϊ.
Πηγή Βικιπαίδεια.
08 Μαρτίου 2008
More Free Graphics and Myspace Layouts at pYzam.com
